English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

D.A.S. Streetfighting- Άσκηση Vs Internet-καθιστική Ζωή

του Ιωάννη Κωνστάντιου (Yellow Belt)



Δυστυχώς στις μέρες μας το internet έχει μπει σχεδόν σε όλα τα σπίτια και έχει απήχηση σε όλες τις ηλικίες! Το διαδίκτυο επίσης είναι αχανές, αναληθές και εθιστικό. Πράγμα το οποίο σημαίνει ότι έχει την δύναμη να βάλει τον ανθρώπινο νου σε έναν κόσμο που δεν υπάρχει, και που δεν μπορεί να του προσφέρει περισσότερη και πιο ουσιαστική επικοινωνία από ότι μια αληθινή - ανθρώπινη επαφή. Το μόνο που μπορεί να του παρέχει προσωρινά είναι μια πλασματική ευχαρίστηση και ουτοπική διέξοδο από το εκάστοτε πρόβλημά του. Με διάφορους τρόπους όπως είναι το πορνό, ο τζόγος, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το chat με ανθρώπους που δεν γνωρίζουμε!
Επίσης ο ανθρώπινος νους στις μικρές ηλικίες... πχ από 8-16 ετών είναι πολύ πιο ευάλωτος σαν ένα σφουγγάρι που απορροφά πληροφορίες και υποσυνείδητα τις διατυπώνει στη ζωή του ανάλογα με το τι βλέπει και αισθάνεται μέσα από τα video games,το πορνό,το τζόγο κτλ (πχ σκοτωμούς, ληστείες, βιασμούς, εύκολη ζωή και χλιδή) την οποία είναι πολύ δύσκολο να την βρει κάποιος στην πραγματική ζωή...με αποτέλεσμα αργότερα στην καθημερινότητα του να αντιμετωπίσει δύσκολες καταστάσεις και να έχει λανθασμένες απόψεις και αντιλήψεις για την πραγματική ΖΩΗ!
Παράλληλα με όλα αυτά το internet συνδυάζεται και με ένα άλλο μεγάλο λάθος που μπορεί να καταστρέψει τον άνθρωπο και αυτό είναι η λεγόμενη καθιστική ζωή, η οποία σε κρατά σε μια ψυχική, νοητική και σωματική αδράνεια. Επίσης φθείρει τις προσδοκίες του καθενός, για την καλύτερη δυνατή ψυχολογία και αυτοεκτίμηση που θα μπορούσε να έχει διότι νους υγιής εν σώματι υγιές!
Η άσκησή βοηθάει, στο μέγιστο, τον οποιονδήποτε να λύσει πολλά από τα προβλήματα που μπορεί να έχει σε οποιονδήποτε τομέα της προσωπικής του ζωής!Αυτοπεποίθηση, ενεργεία, χαλάρωση, εκτόνωση, αυτοέλεγχο και πολλά άλλα σε πλημμυρίζουν όταν δωρίζεις στο σώμα σου την πιο κατάλληλη τροφή μέσω της άσκησης και πόσο μάλλον όταν η σωματική άσκηση είναι απόλυτα και ρεαλιστικά προσαρμοσμένη σε πραγματικά καθημερινά γεγονότα! Τα οποία φυσικά μπορεί να συμβούν στον καθένα μας μετά από μια αντιπαράθεση - λογομαχία στο δρόμο,στο μπαρ, στην εργασία η ακόμα και μέσα στο ίδιο μας το σπίτι!!!

Γι αυτό λοιπόν συνδυάζουμε σωματική άσκηση και αυτοάμυνα στο D.A.S. Streetfighting!



Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΟ ΟΡΑΜΑ

του Σταύρου Δημόπουλου (Red Senior Belt)


Μπήκε Σεπτέμβρης και ξεκινάμε δυναμικά προπονήσεις. Όχι πως έκλεισε η σχολή, αλλά, λόγω καλοκαιριού και διακοπών είχαμε τις σχετικές απουσίες. Φυσικά, εκτός από τις προπονήσεις, περιμένουμε με ενδιαφέρον τις συμπληρωματικές δραστηριότητες, δηλαδή τα σεμινάρια, εκδρομές, αγώνες, σχολεία εκπαίδευσης κλπ. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε πως με το νέο κανονισμό του das streetfighting, οι συμπληρωματικές δραστηριότητες είναι απαραίτητες για την συμμετοχή στις εξετάσεις.

Με αφορμή την αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας / κανονισμό συμμετοχής στις εξετάσεις της σχολής D.A.S. Χαλανδρίου, θυμήθηκα το σεμινάριο – εκδρομή της σχολής  που διοργανώθηκε στις αρχές Απριλίου 2013, στην Φυλακτή Καρδίτσας (λίμνη Πλαστήρα). Ήταν μια εμπειρία ξεχωριστή από κάθε άποψη.

Από την αρχή που ο δάσκαλος ανακοίνωσε την διοργάνωση του σεμιναρίου – εκδρομή, επικράτησε ενθουσιασμός στην σχολή. Τότε αρχίσαμε να νιώθουμε και να συμπεριφερόμαστε περισσότερο ως ομάδα και λιγότερο ως άτομα. Ήταν τόση η θέληση για συμμετοχή, που όταν μάθαμε πως κάποιος από τους συναθλητές μας ήθελε τόσο πολύ να συμμετάσχει, αλλά δυσκολεύονταν να αντεπεξέλθει οικονομικά, σπεύσαμε όλοι οι υπόλοιποι να βοηθήσουμε. Η απόφασή μας αυτή έμελλε να αποδειχθεί ένα χρήσιμο μάθημα τόσο για την ομάδα, όσο και για τον ίδιο τον αθλητή.

Τον ενθουσιασμό διαδέχθηκε πλήθος συναισθημάτων, αγωνίας, αναποφασιστικότητας και προβληματισμού γιατί όπως κάθε προετοιμασία μιας τέτοιας εκδήλωσης, έτσι και αυτή, είχε τις δυσκολίες της. Τελικά, η μεγάλη μέρα ήρθε και το ταξίδι ξεκίνησε, με τον ενθουσιασμό να έχει δώσει την θέση του στην ανυπομονησία. Το παράδοξο είναι πως ο συναθλητής που είχαμε βοηθήσει, τελικά δεν εμφανίστηκε και το πιο παράξενο είναι πως δεν εξήγησε, ούτε άφησε να εννοηθεί ο λόγος(οι) για τον οποίο(ους) απείχε. Χωρίς διάθεση απογοήτευσης, αλλά με μια δόση πικρίας προχωρήσαμε μπροστά. Πλέον, όλοι νιώθαμε ομάδα.

Στην διάρκεια του σεμιναρίου – εκδρομής έγινε η δοκιμασία της πεζοπορίας και παρουσιάστηκαν διάφορα θέματα (επιβίωση, διατροφή) όμως πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε το δίωρο που αφιερώσαμε στην ανταλλαγή απόψεων για τον τρόπο λειτουργίας και συμπεριφοράς των συναθλητών μας. Ήταν ένα σπουδαίο μάθημα αυτοκριτικής και αξιολόγησης των χαρακτηριστικών του κάθε μέλους της ομάδας που μας έδωσε την δυνατότητα να συντονιστούμε μεταξύ μας και να δούμε με διαφορετικό ‘’μάτι’’ την σχέση μας με τους συναθλητές μας. Πλέον γίναμε και αρχίσαμε να συμπεριφερόμαστε ως ομάδα γιατί αποκτήσαμε ταυτότητα και αρχίσαμε να χαράσσουμε τον δικό μας δρόμο. Ένα δρόμο με καθαρά δημιουργική διάθεση και ανάγκη για μάθηση και αυτοβελτίωση, χωρίς ίχνος αποκλεισμού κάποιου μέλους. Αναφέρω τον αποκλεισμό γιατί στην διάρκεια της παραμονής μας, φάνηκε ότι κάποιοι συναθλητές δεν μοιράζονταν το όραμά μας. Τίποτα το μεμπτό ως εδώ, αφού καθένας έχει το δικαίωμα να επιλέγει αυτό που του αρέσει (όσο δεν θίγει, προσβάλει, ενοχλεί κλπ) τους γύρω του, από την άλλη δεν υποχρεώνεται κανείς να ακολουθήσει. Η συμμετοχή στο όραμα είναι εθελοντική. Ωστόσο, οι συναθλητές μας αυτοί μη έχοντας να προτείνουν κάτι, άρχισαν να θέτουν εαυτούς, εκτός ομάδας. Μοιραία άλλος πιο γρήγορα, άλλος πιο αργά αυτόαποκλείστηκαν και άλλαξαν διαδρομή. Τους ευχαριστούμε, μάς δυναμώσατε και μας κάνατε πιο παθιασμένους.

Στο ταξίδι της επιστροφής μια γλυκιά κούραση είχε γεμίσει το κορμί μας, όμως οι μπαταρίες του πνεύματος ήταν πλήρως φορτισμένες.

Τι κρατάμε; Διδαχτήκαμε από τα γεγονότα, αποκτήσαμε εμπειρίες και χτίσαμε μια ομάδα.
Ευχαριστούμε δάσκαλε, ευχαριστούμε das streetfighing.